Το χωριό Έξω Μουλιανά ανήκει στο Δήμο Σητείας και βρίσκεται στο δρόμο που συνδέει τη Σητεία με τον Άγιο Νικόλαο και το Ηράκλειο. Έχει περίπου 350 κατοίκους ενώ κατά τη δεκαετία του 1940 είχε κοντά τους 1000 κατοίκους και 120 μαθητές στο Δημοτικό Σχολείο που τώρα έχει καταργηθεί και λειτουργεί ως πολιτιστικό και επιμορφωτικό κέντρο.
Η ιστορία του χωριού ανάγεται στους βυζαντινούς χρόνους. Τοποθεσίες με την ονομασιά Σαρακίνα παραπέμπουν στην κατάκτηση της Κρήτης από τους Σαρακηνούς τον 8ο και 9ο αιώνα μ.Χ. Ακολουθούν τα χρόνια της Ενετοκρατίας με την πιθανή ονομασία του χωριού από τους αδελφούς Mouliani που έδωσαν το όνομα στα Μέσα και στα Έξω Μουλιανά.
Στο χωριό μέσα σώζεται η παλαιότερη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Πάνω Χωριό με βυζαντινές εικόνες και επιγραφές. Ο προστάτης άγιος έδινε παλαιότερα και την ονομασία του χωριού και τους κατοίκους ως Αγιοργίτες. Στο Πάνω Χωριό σώζονται και ενετικά κτίρια που λόγο της καλής κατασκευής τους χρησιμοποιήθηκαν ως δεξαμενή ύδρευσης του χωριού μετά την πρώτη γεώτρηση στη δεκαετία του '50. Σώζεται επίσης τουρκική κρήνη στην τοποθεσία Γουρνιά με αραβική επιγραφή που δυστυχώς έχει καταστραφεί. Στην Αγία Μαρίνα στο Κάτω Χωριό υπάρχει καιλατινική επιγραφή. Σύμφωνα με αφηγήσεις των παλαιοτέρων κατοίκων στα Έξω Μουλιανά υπήρχε σημαντικός αριθμός κατοίκων τουρκικής καταγωγής. Στην πλατεία του χωριού με την ονομασία Πλατιά Στράτα υπήρχε μιναρές που κατεδαφίστηκε μετά την εξόντωση των Τούρκων από τους Κριτσώτες πολέμαρχους. Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Γεωργίου δεσπόζει στο Κάτω Χωριό.
Στην περιοχή του χωριού βρίσκεται η περιοχή του Λαχανά με το ονομαστό πετρόχτιστο γεφύρι .Από το σημείο αυτό αρχίζει η κατάβαση προς τους καταρράκτες του Ρίχτη μέσα από μια ρεματιά ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Η διαδρομή διαρκεί 3 ώρες και καταλήγει στους καταρράκτες και στην ακτή του Ρίκτη. Ο επισκέπτης του χωριού έχει πρόσβαση και στην παραλία του Ρίχτη με αυτοκίνητο.
Το χωριό έχει πολύ μεγάλη αγροτική και κτηνοτροφική περιοχή που εκτείνεται από την Κεφάλα μέχρι του Ρίχτη στη βόρεια ακτογραμμή της Κρήτης. Σήμερα παράγει κατά μέσο όρο 150 τόνους ελαιολάδου κατ' έτος. Παλαιότερα παρήγαγε κρασί και σταφίδα, ενώ τώρα απέμεινε η παραγωγή ρακής.
Πηγή: Βικιπαίδεια
The village Exo Mouliana belongs to the municipality of Sitia and is located on the road between Sitia and Agios Nikolaos and Heraklion. It has about 350 residents, while in the 1940s was close to 1000 residents and 120 students at the Primary School which has now been repealed and operates as a cultural and educational center.
The history of the village dates back to Byzantine times. Locations with names Sarakina mentioning the conquest of Crete by the Saracens in the 8th and 9th century AD Here are the years of Venetian rule the possible name of the village of Mouliani brothers who gave the name to Mesa and Exo Mouliana
In the village through the oldest preserved Byzantine church of Saint George in Upper Village with Byzantine icons and inscriptions. The patron saint gave oldest and the name of the village and its inhabitants as Agiorgitiko . Above the village are preserved Venetian buildings because of the good construction were used as a water reservoir in the village after the first drilling in the 50s . Also preserved Turkish fountain in Gournias with Arabic inscription , which unfortunately has been destroyed . In Agia Marina in Lower Village exists Latin inscription . According to narrations of past residents Exo Mouliana there were numerous residents of Turkish origin . In the village square called Wide Strata minaret was demolished after the extermination of the Turks by the Kritsotes warlords . The majestic church of St. George dominates the Lower Village .
In the area of the village is a area of Lahana with the famous stone bridge. From this point begins the descent to the waterfalls of Richtis through a stream of outstanding natural beauty. The trip takes 3 hours and ends at the waterfalls and the coast of Rikti. The visitors have access to the beach of Richtis by car.
The village has a very high agricultural and ranching area that extends from the Kefala to Richti of north coast of Crete. Currently produces an average of 150 tonnes of oil per year. Older produced wine and raisins, and now left the production of raki.
Source: Wikipedia
Η ιστορία του χωριού ανάγεται στους βυζαντινούς χρόνους. Τοποθεσίες με την ονομασιά Σαρακίνα παραπέμπουν στην κατάκτηση της Κρήτης από τους Σαρακηνούς τον 8ο και 9ο αιώνα μ.Χ. Ακολουθούν τα χρόνια της Ενετοκρατίας με την πιθανή ονομασία του χωριού από τους αδελφούς Mouliani που έδωσαν το όνομα στα Μέσα και στα Έξω Μουλιανά.
Στο χωριό μέσα σώζεται η παλαιότερη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Πάνω Χωριό με βυζαντινές εικόνες και επιγραφές. Ο προστάτης άγιος έδινε παλαιότερα και την ονομασία του χωριού και τους κατοίκους ως Αγιοργίτες. Στο Πάνω Χωριό σώζονται και ενετικά κτίρια που λόγο της καλής κατασκευής τους χρησιμοποιήθηκαν ως δεξαμενή ύδρευσης του χωριού μετά την πρώτη γεώτρηση στη δεκαετία του '50. Σώζεται επίσης τουρκική κρήνη στην τοποθεσία Γουρνιά με αραβική επιγραφή που δυστυχώς έχει καταστραφεί. Στην Αγία Μαρίνα στο Κάτω Χωριό υπάρχει καιλατινική επιγραφή. Σύμφωνα με αφηγήσεις των παλαιοτέρων κατοίκων στα Έξω Μουλιανά υπήρχε σημαντικός αριθμός κατοίκων τουρκικής καταγωγής. Στην πλατεία του χωριού με την ονομασία Πλατιά Στράτα υπήρχε μιναρές που κατεδαφίστηκε μετά την εξόντωση των Τούρκων από τους Κριτσώτες πολέμαρχους. Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Γεωργίου δεσπόζει στο Κάτω Χωριό.
Στην περιοχή του χωριού βρίσκεται η περιοχή του Λαχανά με το ονομαστό πετρόχτιστο γεφύρι .Από το σημείο αυτό αρχίζει η κατάβαση προς τους καταρράκτες του Ρίχτη μέσα από μια ρεματιά ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Η διαδρομή διαρκεί 3 ώρες και καταλήγει στους καταρράκτες και στην ακτή του Ρίκτη. Ο επισκέπτης του χωριού έχει πρόσβαση και στην παραλία του Ρίχτη με αυτοκίνητο.
Το χωριό έχει πολύ μεγάλη αγροτική και κτηνοτροφική περιοχή που εκτείνεται από την Κεφάλα μέχρι του Ρίχτη στη βόρεια ακτογραμμή της Κρήτης. Σήμερα παράγει κατά μέσο όρο 150 τόνους ελαιολάδου κατ' έτος. Παλαιότερα παρήγαγε κρασί και σταφίδα, ενώ τώρα απέμεινε η παραγωγή ρακής.
Πηγή: Βικιπαίδεια
The village Exo Mouliana belongs to the municipality of Sitia and is located on the road between Sitia and Agios Nikolaos and Heraklion. It has about 350 residents, while in the 1940s was close to 1000 residents and 120 students at the Primary School which has now been repealed and operates as a cultural and educational center.
The history of the village dates back to Byzantine times. Locations with names Sarakina mentioning the conquest of Crete by the Saracens in the 8th and 9th century AD Here are the years of Venetian rule the possible name of the village of Mouliani brothers who gave the name to Mesa and Exo Mouliana
In the village through the oldest preserved Byzantine church of Saint George in Upper Village with Byzantine icons and inscriptions. The patron saint gave oldest and the name of the village and its inhabitants as Agiorgitiko . Above the village are preserved Venetian buildings because of the good construction were used as a water reservoir in the village after the first drilling in the 50s . Also preserved Turkish fountain in Gournias with Arabic inscription , which unfortunately has been destroyed . In Agia Marina in Lower Village exists Latin inscription . According to narrations of past residents Exo Mouliana there were numerous residents of Turkish origin . In the village square called Wide Strata minaret was demolished after the extermination of the Turks by the Kritsotes warlords . The majestic church of St. George dominates the Lower Village .
In the area of the village is a area of Lahana with the famous stone bridge. From this point begins the descent to the waterfalls of Richtis through a stream of outstanding natural beauty. The trip takes 3 hours and ends at the waterfalls and the coast of Rikti. The visitors have access to the beach of Richtis by car.
The village has a very high agricultural and ranching area that extends from the Kefala to Richti of north coast of Crete. Currently produces an average of 150 tonnes of oil per year. Older produced wine and raisins, and now left the production of raki.
Source: Wikipedia